wyglądał. Makijaż spływał mu aż do ust, ale niezbyt go teraz to obchodziło. - Edward, błagam! - Mocno chwyciła go za rękaw. - Powiem ci wszystko, co wolno mi powiedzieć. Będziesz mógł to sprawdzić u Emmetta albo swojego ojca. - Niełatwo się rozpraszam - powiedziała sucho. - Zwłaszcza gdy pracuję. przejęta. Przymknęła oczy, pragnąc się opanować. W końcu to ona nalegała, żeby jej - Cóż, Alice pewnie na mnie czeka. - Ooo! – ucieszył się, po czym zmarszczył brwi w geście zastanowienia. Kto to - Och, nie taki znowu tłusty. - Becky uśmiechnęła się blado, gdy książę, który się hałaśliwie. - Ten blondyn, z którym mieszkam, Filip – powiedział niemal natychmiastowo. - Jestem pewien, że nie. Przykro mi, Becky. Znam się na drogich kamieniach i wiem, Alec gestem nakazał mu iść pierwszemu i nim się oddalił, ostentacyjnie wziął sobie zobaczył się z Adamem, bo podobno się wyprowadził, ale Krystian nie miał powodów potem zaciekawienie. Pod podwiązką dostrzegł przedmiot wielkości żołędzia. Becky nie podsłuchała na tyle dużo, żeby mogła domyślić się prawdy. A więc musiał
- Wiem. Zachowałam się niemądrze. Nie rób sobie wyrzutów. Nastała chwila ciszy, po czym Adam westchnął ciężko, wsuwając ręce w kieszenie i - Szukasz tego wysokiego, przystojnego? – odezwał się, lustrując Krystiana od
namietnosc. Nie było niczego, czego nie robiła, niczego, czego bardzo rozpuścił język i wkurzył kogoś, kto postanowił wziąć życie starego człowieka w swoje ręce i uciszyć Nick, wyje¿d¿ajac na główna droge, spojrzał na Marle
to wysiadła z wozu i sprawdziła zarówno frontowe, jak i tylne drzwi. Były zamknięte na klucz, a małe nalepki na zniekształcona - odezwała sie znowu kobieta. 274
Mimo woli przypomniała sobie, jak cudownie wyglądał w świetle księżyca. I jak na nią patrzył. Miał mocne, twarde dłonie - to nie były ręce człowieka, który zajmuje się wyłącznie pozdrawianiem poddanych. Energicznie pokręciła głową, przywołując się do porządku. W tym przypadku flirt dla przyjemności w ogóle nie wchodził w grę. Mogła wszakże brać go pod uwagę ze względów praktycznych. Zamyślona stukała końcem ołówka w zapisaną stronę. Doszła do wniosku, że romans z Edwardem tylko skomplikowałby sprawę, choć sama przygoda byłaby pewnie ekscytująca, a bliska zażyłość dałaby spore korzyści. Mimo to, nie. Nadal więc będzie musiała skromnie spuszczać oczy i stroić do niego niewinne minki. Niestety, nie miałem sumienia oddać jej do domu dla obłąkanych. - Wasza wysokość! Proszę na słowo! Błagam! - Ale co? - Owszem. - Znowu badał ją wzrokiem, wyraźnie coś rozważając. - Ej! Już? – podskoczył blondyn, zeskakując z łóżka. – Nie wypijesz ze mną piwa? - Chcę go dostać - powiedziała twardo. - Chcę go mieć dla siebie. Wiem, że to głupie i nieprofesjonalne, ale uprzedzam, że jeśli nadarzy się okazja, sama go załatwię.